خلاصه مقاله:
 
حمامها از آغاز در بين فضاهاي معماري شهري از اهميت بسيار برخوردار بوده اند و تقريبا يكي از مهمترين بناهاي شهري پس از مسجد و مدرسه محسوب مي شدند . عوامل متعددي در شكل گيري فضاها و بخشهاي مختلف حمام نقش داشتند كه مهمترين آن را مي توان تنظيم دما ، رطوبت ، مسير دسترسي ، قرارگيري در داخل يك بافت شهري ، آبهاي روان و ايجاد راههاي خروجي براي فاضلاب دانست .فضاهاي اصلي هر حمام شامل سربينه ، مياندر و گرمخانه است . قرار گيري فضاهاي مختلف از نظم خاصي برخوردار بوده است ، نخست فضاي ورودي در ارتباط مستقيم با فضاي خروج قرار مي گرفت و پس از آن سربينه كه از نظر مساحت و تزئينات از ساير فضاها مشخص تر بوده است و عموما در اطراف آن سكوهاي نشيمن و رختكن و در بالاي سقف گنبدي شكل آن انواع نورگير قرار داشت ارتباط سربينه با گرمخانه از طريق مياندر صورت مي گيرد كه معمولا سرويسهاي بهداشتي در اين محل قرار داشت . گرمخانه شامل خزينه آب گرم و فضاي شستشو قرار داشت