فهرست مطالب
 
    معرفی
    پل صدر و اخذ رتبه چهارم مسابقه بین المللی مدیریت پروژه
    احداث پل صدر در خاورمیانه بی‌نظیر است
    هدف پروژه
    مخالفت گروهی از متخصصین حمل و نقل با ساخت پل صدر
    گزینه های پیشنهادی دیگر
    پل صدر و بابک زنجانی
    مراحل صحیح انجام یک پروژه
    دلایل سیاسی انجام این پروژه
    توجیه مسئولان برای احداث پل
    نتیجه گیری
 
بخشی از مطلب
پل صدر یا بزرگراه طبقاتی صدر پلی است در شهر تهران پل صدر یکی از عریض‌ترین پل های تهران  است که در تقاطع خیابان دکتر شریعتی و بزرگراه ایت الله صدر واقع شده و به چند راه اصلی منتهی می‌شود.
 
جوایز و لوح تقدیر تعهد به تعالی سه‌شنبه ۸ مهرماه (۳۰سپتامبر) به رتبه‌های اول تا چهارم مسابقه بین‌المللی مدیریت پروژه(IPMA) اعطا می‌شود که تونل نیایش و بزرگراه طبقاتی شهید صدر در این مسابقه توانست حائز رتبه چهارم شود تا از کشورمان نیز پروژه‌ای شاخص در میان برترین ابرپروژه‌های جهان در سال ۲۰۱۴حضور داشته باشد.
 
كيفيت ساخت و رعايت استانداردهاي روز علوم مهندسي در پروژه‌ی بزرگراه طبقاتي صدر باعث شده تا اين طرح عظيم ملي، مدنظر انجمن مديريت پروژه‌هاي بين‌المللي قرار گيرد. انجمني با بيش از 50سال قدمت كه بيش از يك دهه است هر ساله به انتخاب طرح‌هاي شاخص جهاني از حيث مسائل مديريتي پروژه‌ها مي‌پردازد.
 
عبدالمقيم ناصحي رئيس کميسيون فرهنگي شوراي شهر:
 
اين پل عظيم به طول 11 کيلومتر شرق و غرب تهران را به هم متصل کرده که شايد بتوان گفت احداث آن در خاورميانه بي‌نظير است.وي ادامه داد: بخش بسياري از ترافيک به وسيله اين پل کاهش مي‌يابد و به نوعي در کاهش آلودگي هوا نيز موثر خواهد بود. انصافاً مي‌توان گفت در تاريخ بلديه تهران چنين ابتکاري رخ نداده بود.
 
رئيس کميسيون فرهنگي و اجتماعي شوراي اسلامي شهر تهران خاطرنشان کرد: از امتيازات مهم اين پل اين است که به دست مهندسان جوان ايراني ساخته شده و از کارشناسان خارجي استفاده نکرده‌اند.
 
    حال سوال این است که از نگاه مدیریت شهری و توسعه پایدار در خصوص اجرای پروژه های توسعه معابر چه رویکردی را بایستی در پیش گرفت؟
    نقش حمل و نقل عمومی و توسعه حمل و نقل ریلی شهری نظیر مترو در این بین چه می شود؟
    در انتخاب بهترین سناریو مطالعات هزینه منفعت از نگاه شهری و شاید هم ملی چه جایگاهی دارد؟
    آیا صرف میلیارها تومان هزینه در مقایسه با دستاوردهای آن منطقی بوده است؟
     با توجه به هزینه‌‌های صرف شده، آن طور که مسئولین شهرداری تهران ادعا می‌کنند، کارآمد خواهد بود؟
     آیا امکان اجرای گزینه‌ای بهتر با فواید بیشتر وجود نداشته است؟