پاورپوینت بررسی میدان پیروزی سن پترزبورگ

میدان پیروزی سن پترزبورگ در بخش جنوبی شهر قرار گرفته است و به همین خاطر به آن دروازه‌ی ورود به شهر نیز گفته می‌شود. بزرگ‌راه‌هایی که از کیف و مسکو به سن پترزبورگ منتهی می‌شوند، در همین نقطه به یکدیگر می‌رسند. بزرگ‌راه کیف - سن ‌پترزبورگ، همان جاده‌ی اصلی فرودگاه پالکو به‌سمت مرکز شهر است. پس از پیروزی اتحاد جماهیر شوروی در جنگ کبیر میهنی، این میدان را میدان پیروزی نامیدند.

در گذشته این مکان را به‌عنوان سریدنیایا روگاتکا (Srednyaya Rogatka) یعنی پاسگاه میانه می‌شناختند؛ چراکه در قرن هجدهم سه پست نگهبانی در این محل فعالیت می‌کرد و با گذاشتن موانع، جاده را می‌بست.
تا اواسط قرن بیستم، میدان پیروزی در محدوده‌ی مرزهای شهر سن پترزبورگ قرار نداشت. در واقع در سال ۱۷۱۴، این مکان به‌عنوان کاخ مسافرتی برای خانواده‌ی سلطنتی روسیه بود که در مسیر سفرشان به‌سمت جنوب به تزارسکویه سِلو از آن استفاده می‌کردند. این کاخ چوبی در زمان سلطنت ملکه الیزابت با یک بنای سنگی جایگزین شد که طراحی آن را معمار معروف سبک روکو، فرانچسکو بارتولومئو راسترِلی (Francesco Bartolomeo Rastrelli) برعهده داشت. کاخ یادشده بعدها به‌عنوان اداره‌ی پست و مسافرخانه مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه در دهه‌ی ۱۸۵۰ به کارخانه‌ی چاپ و رنگ تغییر کاربری داد.

میدان پیروزی سنت پترزبورگ در طول جنگ جهانی دوم و عملیات محاصره لنینگراد، درست در پشت خط مقدم قرار داشت و محلی برای یگان توپخانه و سایر امور دفاعی بود. دوره‌ی دوم تاریخ این منطقه در سال ۱۹۴۵ آغاز می‌شود، زمانی که به‌مناسبت خوش‌آمدگویی به سربازانی که از جنگ برمی‌گشتند، طاق چوبی پیروزی ساخته شد.
در سال ۱۹۷۱، کاخ راسترلی که دستخوش تغییرات زیادی شده بود، به‌طور کامل تخریب و کار ساخت یادبود بزرگ مدافعان قهرمان لنینگراد در میدان پیروزی آغاز شد که به‌سمت تپه‌های پالکو در جنوب شهر ساخته شده است. نیروهای آلمانی از سال ۱۹۴۱ تا زمان شکسته‌شدن حصر لنینگراد در ژانویه‌ی ۱۹۴۴ در همین ارتفاعات استقرار داشتند. در مرکز این بنای یادبود، ستونی هرمی به ارتفاع ۴۸ متر وجود دارد و در مقابل آن دایره‌ای از سنگ گرانیت قرار گرفته که تعدادی مجسمه‌ی برنزی را روی خود جای داده است، این مجسمه‌ها اقشار مختلف جامعه را نشان می‌دهند که در دفاع از شهر دست داشتند. روی دیوارهای این ستون، اسامی ۶۵۰ قهرمان اتحاد جماهیر شوروی نقش بسته است که در نبرد لنینگراد به‌خاطر شجاعت‌شان به این مقام رسیده بودند.
در زیر این سازه‌، موزه‌ای قرار دارد که ۹۰۰ لوح برنزی حاوی وقایع شهر سن پترزبورگ در زمان حصر را به نمایش گذاشته است. بازدیدکنندگان در این موزه می‌توانند نقشه‌ی استراتژی‌های دفاعی شهر و یک تابوت سنگی را مشاهده کنند که آثاری شخصی نظیر تکه‌ای نان از دوران محاصره، چراغ نفتی، پوکه‌ی فشنگ، یک کارت کمسومول (نام یک نهاد سیاسی جوانان در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود) که گلوله‌ای از آن رد شده است، در آن نگهداری می‌شود. افتتاح این موزه در نهم ماه مه ۱۹۷۵ مصادف با سی‌امین سالگرد روز پیروزی در نبرد کبیر میهنی انجام شد.

میدان پیروزی

دو برج ۲۲ طبقه‌ای در بخش‌های شمالی میدان پیروزی در سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵ ساخته شد تا تقارن دایره‌ای این میدان حفظ شود. علاوه بر این، هتل Park Inn Pulkovskaya و مؤسسه‌ی الکترواستاندارد نیز با سازه‌هایی تقریباً مشابه، دو پروژه‌ی نسبتاً مدرن مربوط به فنلاند و شوروی بودند که به‌ترتیب در سال‌های ۱۹۸۱ و ۱۹۸۳ در غرب و شرق میدان ساخته شدند و از سبک بسیار مدرن‌تری برخوردار بودند. امروزه میدان پیروزی با آغوش باز پذیرای گردشگران سن پترزبورگ است و در عینِ حال ماجرای غم‌انگیزی که تاریخ اخیر شهر را شکل داده‌اند، برای آن‌ها بازگو می‌کند.و....