پاورپوینت بررسی ساختمان GLA، تالار شهر لندن معمار: نورمن فاستر

بخشی از مطلب
اين ساختمان با ظاهر انقلابي خود که بيشتر شبيه يک کلاه ايمني دوچرخه يک گلادياتور است، کمتر به جنبه زيبا شناسي توجه کرده و بيشتر براساس بحث پايداري محيطي شکل گرفته است.
تالار شهر مکاني است براي کليه امور اجتماعي شهر. اين تالار در درجه نخست فضاي استقرار انجمن ها و شوراهاي شهر و سپس مرکزي براي گردهمايي هاي عمومي و ارتباط و تعامل ميان مردمدر عرصه مسائل شهري است. نقش اين فضا در دنيا گردهم آوري شهروندان و ترغيب آنها براي مشارکت در امور شهري است. تالار شهر متعلق به همه مردم شهر است و نماد معمارانه اي از دموکراسي است.
اين طرح در جنوب رود تايمز واقع شده است. نورمن فاستر به همراه تيمي گسترده از مهندسين، سازه ي تخم مرغي شکلي طراحي کرد که شهرداري و شوراي شهر لندن را در خود جاي داده اند. ساخت اين پروژه از سال 2000 شروع شد و تا سال 2002 ادامه يافت. از زمان شروع اين پروژه آشکار بود که تيم طراحي و ساکنان آتي آن برآنند تا ساختماني پديد آورند که مثالي براي يک ساختمان با مصرف پايين انرژي باشد. مصرف انرژي دراين بنا تا 65 درصد نسبت به ساختمان هاي مشابه کمتر است.
GLA شهر لندن
موضوع اصلي در طراحي پوشش اين ساختمان محدود کردن بارهاي سرمايش و گرمايش است. هندسه ي نامتعارف سازه GLA طوري طراحي شده که هر ديواره شيشه اي با زاويه متفاوتي نسبت به ديگري قرار گيرد. اين ديواره ها با استفاده از تحليل هاي نورپردازي سه بعدب و روش شبيه سازي نور روز طراحي شده اند.
ساختمان در جهت شمالي و جنوبي متقارن است. انحناي اين ساختمان در جهت شمالي جنوبي به گونه اي است که حداقل سطح را در ضلع جنوبي در معرض تابش مستقيم خورشيد داشته باشد. همچنين در اين ضلع، حالت پله اي طبقات موجب مي شود هر طبقه زيري خود سايه بيندازد و تابش مستقيم تعديل شود.
پلان ساختمان
سامانه تهويه ي هواي دفاتر اين ساختمان از طريق شبکه هايي از کف وارد مي شود. زماني که منافذ تهويه بر روي نما باز است، سامانه هاي سرمايش و گرمايش محلي غير فعال مي شوند تا هدر رفتن انرژي به حداقل برسد. در طول زمستان، يک چرخه حرارتي رطوبت پذير براي رطوبت دهي به هوا مکيده شده استفاده مي گردد و هواي خروجي مجداداً باز يافت مي شود.
مقطع ساختمان
به منظور سرمايش ساختمان در طول فصل گرم، آب خنک طبيعي از سفره ي آب زيرزميني بالا کشيده       مي شود. آب از داخل عناصر سازه اي تو خالي دور زده و بدون نياز به خنک کننده هاي مکانيکي هواي داخل را خنک مي کنند. اين سامانه انرژي بسيار کمتري نسبت به يونيت هاي خنک کننده هوا مصرف مي کند.
پس از چرخش، اين آب زيرزميني براي فلاش توالت استفاده شده و موجب کم شده تقاضاي ساختمان از ذخيره آب شهري مي گردد.
منافذ پيرامون ساختمان، قابليت باز شدن هم دارند تا اجازه ورود هواي تازه به داخل فضا را بدهند. هنگامي که يکي از منافذ اطراف سامانه گرمايش باز شود، گرمايش محلي به صورت خودکار قطع مي شود. اين سامانه ها قابل کنترل، ساده و حاوي منافع بسياري هستند.
نماي داخلي ساختمان
سايبان هايي که به صورت دستي عمل مي کنند به کارمندان قابليت کنترل لحظه اي محيط را مي دهند
و....